De Wet Ketenaansprakelijkheid (WKA)

De aannemer is aansprakelijk voor loonheffingen die zijn onderaannemer niet betaalt met betrekking tot het werk dat de aannemer aan de onderaannemer uitbesteedt. Besteedt deze onderaannemer het werk op zijn beurt ook weer uit, dan is de aannemer óok aansprakelijk voor niet betaalde loonheffingen van die onderaannemers. Zo ontstaat een ‘keten’ van onderaannemers waarvoor de aannemer tegenover de Belastingdienst aansprakelijk kan zijn. Deze aansprakelijkheid is neergelegd in artikel 35 Invorderingswet. In onze eerste blog geven we je een algemene toelichting over de Wet Ketenaansprakelijkheid, waarna we in een volgend blog dieper ingaan op deze wet.

Wanneer geldt de Wet Ketenaansprakelijkheid?

De ketenaansprakelijkheid richt zich alleen op niet betaalde loonheffing en dus niet op een ander soort belasting of de betaling van het minimumloon. Daarnaast is het van belang dat het gaat om een aannemer en een onderaannemer. De aannemer verricht ‘werk van stoffelijke aard’ voor een opdrachtgever, wat betekent dat het werk iets tastbaars oplevert. Denk daarbij aan bouwwerken of wegenaanleg. De volgorde van aansprakelijkheid is gelijk aan de volgorde van de keten. Een uitzondering hierop is wanneer blijkt dat bij het hanteren van de volgorde van deze keten de schuld onbetaald zal blijven. Ketenaansprakelijkheid moet overigens niet worden verward met de aansprakelijkheid van de inlener voor zijn uitlener, de zogenaamde inlenersaansprakelijkheid. In dat geval kunnen de regels anders zijn. Zo valt, naast loonheffing, ook de omzetbelasting onder de inlenersaansprakelijkheid. In deze blog leggen we de inlenersaansprakelijkheid verder uit.

Risico op aansprakelijkheid

Ketenaansprakelijkheid brengt dus een bepaald risico met zich mee bij het uitbesteden van werk aan een onderaannemer. De Belastingdienst geeft de mogelijkheid om risico’s op aansprakelijkheid te beheersen in onder andere artikel 35 Invorderingswet, de Uitvoeringsregeling inleners-, keten- en opdrachtgeversaansprakelijkheid en de Leidraad Invordering. Zo kan een gedeelte van de aanneemsom op de g-rekening van de onderaannemer worden gestort, dient de identiteit van de werknemers te worden aangetoond en kan de betrouwbaarheid van onderaannemers worden gecontroleerd door bijvoorbeeld een Verklaring betalingsgedrag keten- en inlenersaansprakelijkheid. Daarnaast biedt artikel 35 lid 6 Invorderingswet een ontsnappingsmogelijkheid voor het geval de hele keten niet-verwijtbaar is.

Conclusie

In een keten van aannemers en onderaannemers is elke partij dus aansprakelijk voor niet betaalde loonheffingen van onderaannemers die hij heeft ingeschakeld. De Belastingdienst hanteert hierbij in beginsel de volgorde van de keten. Werk jij met onderaannemers? Dan is het noodzakelijk om de risico’s op aansprakelijkheid te beheersen. Hoe je de risico’s op aansprakelijkheid zo goed mogelijk beheerst, wordt uiteengezet in een aantal blogs. Houd onze blogs én social mediakanalen dan ook goed in de gaten!
Vragen? Neem contact met ons op

Inschrijven nieuwsbrief

Wil jij (1x per 2 maanden) op de hoogte blijven van belangrijke zaken uit jouw branche? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief!

Contactgegevens

Scheijdelveweg 9
3214 VN Zuidland
Nederland

088 - 004 62 00
info@docsure.nl
Copyright Docsure © 2022 – 2024 - Alle rechten voorbehouden
|
Privacy Statement
|
 Cookie Policy 
|
Disclaimer
|
Algemene Voorwaarden
linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram